Nie lubię poniedziałku czyli lekki wkurw od rana...

Wstałam bo musiałam a nie chciałam, bo zapowiedziałam,że pójdę z mężem po kurtkę..oooo....dobra "żona" się znalazła. Lidl okazuje się otwarty od 8...staliśmy jak pierdoły z tą hołotą...kiedy drzwi się rozsunęły, patologia wpadła jak świnie do koryta, dosłownie. Przyszliśmy po jedną zasraną kurtkę przeciwdeszczową a ile nerwów nas to kosztowało....Nigdy więcej! Ale co....no kurtka kupiona.
Zachciało mu się pieszczot po zakupach..."a idź paszoł, won!"- powiedziałam. Nastąpiła konsumpcja śniadania i wyjście po buty.
Tak! Obiecałam ,że kupię sobie w końcu damskie buty i będą to botki na koturnie. Są, znalazłam. Piękne. Pachnące, wygodne....250zł! Mówi do mnie:"bierz i będzie spokój"-nie wzięłam, nie chcę potem jeść chleb z pasztetem. No bo w końcu i kurtka by się przydała nowa bo nie ma.
Wyszłam! wkur....! Butów nie ma, zapowiedziałam całemu światu,że będę chodzić w adidasach do usranej śmierci i już.
O pracy może mówić nie będę, bo kolorowo nie  jest a dziura w ścianie od walenia głową powiększa się, dlaczego nikt mnie kurna nie chcę?
Pani w przedszkolu też nie słucha się, jak mówię,że ma nie czesać mojej córki szczotką którą czeszę resztę to dlaczego to robi? A teraz martw się matko tym co Twoje dziecko ma na głowię...

Trening? nie ma kurw...i nie będzie. Przynajmniej dziś! Wczoraj sobie dowaliłam na nogi i dziś mnie bolą i niech mnie wyklną, niech mi mówią,że dupa mi się rozrośnie jednego dnia mam to GDZIEŚ!

Na zakończenie dnia....jakże piękna ballada....niekoniecznie związana z dzisiejszym tematem, bo na szczęście chłop mi aż tak bardzo nie podpadł, ale Chylińskiej  pieści moje uszy.

W końcu jestem tylko człowiekiem, co nie?